Lectures ITB Berlin 2012

Lecture

‘De ontwikkeling van de wereldeconomie en de situatie in Europa.’ door Prof. Dr. Dres. H.c. Hans-Werner Sinn.
De wereldeconomie is hersteld van de zware recessie in het jaar 2008 en 2009. Veel landen hebben op de recessie gereageerd, door zich te verontschuldigen en economische stimuleringspakketten samen te stellen. Nu worden landen zoals Griekenland, Portugal, Spanje en Italië door faillissement bedreigd. Europa heeft hierop gereageerd door een reddingscherm boven de Eurozone te spannen, voor de landen die in de problemen zitten door schulden op de kapitaalmarkt. Maar of dit scherm zinvol is, is weer een andere vraag. Hans-Werner Sinn beschrijft tijdens zijn lecture de problemen van het reddingsplan. Hij toont aan in welke richting de internationale kapitaalstromen neigen te gaan en welke gevolgen dit heeft voor de economische ontwikkeling in Europa. 

Prof. Hans-Werner Sinn vertelde dat het het beste is als Griekenland losgelaten wordt, dan kunnen zij namelijk pas echt gaan groeien. Op dit moment wordt het probleem in stand gehouden door de rijke landen. Deze blijven maar geld geven, waardoor er geen inflatie plaats vindt. Hierdoor worden de kosten kunstmatig hoog gehouden en zullen de Grieken er nooit zelf uitkomen. Zij leven nu boven hun stand. Dat ‘geld lenen’ gaat net zo lang door totdat de rijke landen zelf geen cent meer te makken hebben of hun interesse verliezen, waardoor er hetzelfde zou gebeuren als nu. 
Als Griekenland uit de EU zou stappen, dan dalen de prijzen en kunnen zij op eigen kracht weer verder groeien. Helaas gebeurt dit niet, want Duitsland en Nederland willen helemaal geen inflatie en denken alleen maar aan hun eigen hebben en houwen. 
Hetzelfde geldt voor Portugal, die kan ook maar beter uit de EU stappen want het gaat nooit wat worden zo. Portugal kan dus het beste voor zichzelf gaan zorgen.
Spanje en Italië mogen wel in de EU blijven, zij zullen het namelijk wel net op het nippertje redden. Deze landen worden namelijk steeds iets meer waard en de rest van de EU iets minder, waardoor de economie weer gelijk zal trekken.

Lecture

Ik denk zelf dat het nooit zover gaat komen dat Griekenland en Portugal uit de EU zullen stappen. De 'rijkere' landen zullen er denk gewoon geld in blijven pompen, om zo de EU te redden. Ook denk ik dat het niet verstandig is als Griekenland en Portugal eruit stappen, omdat zij zelf nooit in staat zijn om zichzelf te redden in deze 'zware' tijden. Zij zullen dan ook weer terug moeten stappen naar hun oude munt, wat erg veel geld kost en de handel met andere landen zal gaan belemmeren.

‘Consumer and travel trends in times of the financial crisis’ door Matthias Hartmann.

Duitsland is in het jaar 2011/12 met 5% gegroeid qua verkochte vakanties ten opzichte van het jaar ervoor. Nederland en Engeland zijn juist met -2% en -5% gedaald. Op de Duitse markt doen de vakanties naar de bestemmingen als Turkije en Spanje het goed, maar Egypte zwakt af vanwege de Arabische Lente. Voor de Nederlandse markt geldt ongeveer hetzelfde, maar Turkije doet het bij ons beter dan Spanje. Vakanties naar Spanje en Turkije nemen op de Engelse markt echter af.
Duitsland, België, Oostenrijk en Bulgarije zijn de enige landen in Europa die bereidt zijn geld uit te geven, omdat zij optimistischer zijn over de economie.

In 2010 is er een onderzoek gedaan naar mensen uit Europa, op welke categorieën zij momenteel bezuinigen of besparen. Dit leidde tot de volgende resultaten:
- 38% zei te bezuinigen op eten en drinken.

- 38% op kleding en schoenen.

- 37% op uit eten gaan.
- 34% op grote uitgaven.

- 34% op uitgaan.
- 29% op vakantie gaan.
Dit betekent dat vakanties als een van de laatste dingen op wordt gegeven, dit is dus erg gunstig.

Verschillende doelgroepen in Duitsland gedragen zich anders in tijden van crisis. Gezinnen met een laag inkomen geven gemiddeld 15% minder uit dan gebruikelijk. Bij jonge families wordt er 13% minder uitgegeven dan normaal. Tevens geven studenten 9% minder uit. Gepensioneerde geven daarentegen 4% meer uit dan gemiddeld. De doelgroep die de crisis echt niets kan schelen zijn de singles, zij besteden maar liefst 17% meer geld.

Uit een enquête van 2010 is naar voren gekomen dat er onder de consumenten meer behoefte is aan vertrouwen en veiligheid. Aan avontuur en luxe is minder behoefte ontstaan.
Door slechte media berichten rondom de Arabische Lente daalde het aantal boekingen in februari/maart 2011, maar zaten in oktober 2011 alweer aardig op schema.




Hieruit blijkt maar weer dat de Arabische Lente toch niet zo heel veel invloed heeft gehad op het aantal vakanties, naar deze bestemmingen. Uit de mediaberichten komt namelijk een heel ander beeld naar voren. Voor de rest vond ik deze lecture niet heel boeiend, omdat het heel vaak ging over de Duitse markt.

‘Technology trends: the Google perspective’ door Dr. Bernd Fauser.
Bernd Fauser vertelde een aantal feiten over Google, namelijk:
In 2011 werden 15% van alle ‘travel searches’ via mobiele telefoons gedaan. Meer dan 20% van de zoekopdrachten op Google waren gerelateerd tot een locatie. Hierbij valt te denken aan navigatie op Google Maps of Google Earth, dat 1 biljoen keer gedownload is. Bijna 1 miljoen reis gerelateerde video’s worden per dag in Groot Brittannië bekeken. Youtube is overigens de nummer 1 online video site, de nummer 2 zoekmachine (Google staat natuurlijk op 1) en de nummer 3 meest bezochte website. Chrome zal de op één na meest gebruikte browser worden, maar momenteel staat Firefox nog op nummer 2. Google+ heeft meer dan 90 miljoen gebruikers wereldwijd en dit is heel snel gegaan. De tijd die er nodig is om 50 miljoen gebruikers te bereiken was bij Google+ maar 88 dagen, terwijl het bij Twitter 1096 dagen duurde en bij Facebook maar liefst 1325 dagen. Google Wallet zorgt ervoor dat je geen portemonnee met coupons en membercards meer nodig hebt. Je kunt er zelfs mee betalen, maar de angst om hierdoor je mobiel kwijt te raken is bij de consumenten wel gestegen. Overigens is er nog een Google product, namelijk Google Goggles. Dit is een travel guide op je mobiele telefoon.

Tevens vertelde Bernd Fauser handige weetjes over Google, namelijk:
Als je naar de website www.google.com/flights gaat kun je je vluchten en vluchttijden zoeken. En dat allemaal in één oog opslag. Je ziet meteen met welke airline je vliegt, hoe laat, hoe duur en welke andere tijden/dagen er beschikbaar zijn. Ook kun je gewoon direct boeken, maar je moet dan wel betalen in US dollars. Dit is niet alleen zo met vluchten, maar ook met hotels. Dit kun je zien op de website www.google.com/hotelfinder.

Het draait natuurlijk allemaal om het plaatje van dromen, onderzoeken, boeken, beleven en delen.




Deze lecture was erg goed gepresenteerd en ik vond het zelf wel interessant. Veel dingen wist ik al van Google, zoals al die vele producten die zij hebben. Het laatste gedeelte vond ik niet heel boeiend, aangezien wij hier al les over hadden gehad van Marco Bijsterbosch. 

‘Forecasting global and European tourism – in cooperation with IPK International’ door Rolf Freitag.

IPK International is een specialist van hoge kwaliteit in de toerisme marktonderzoek. IPK International heeft ’s werelds meest uitgebreide toeristische database over de Europese, Arabische, Aziatische en Amerikaanse vakantie gedragingen. Deze lecture toont de laatste trends en feiten over wereldwijde en Europese reis gedragingen, inclusief een verwachting voor het reis jaar 2012.

Ondanks een aantal ‘Black Swan’ gebeurtenissen in verschillende delen van de wereld, zoals de Arabische Lente, de tsunami in Japan, overstromingen in Thailand en de economische crisis, was 2011 een goed reis jaar. Er was namelijk 5% groei ten opzichte van 2010. Zelfs is er een record behaald qua het aantal buitenlandse vakanties (750 miljoen) wereldwijd. Tijdens deze buitenlandse vakanties is er in 2011 828 biljoen Euro besteed. Europeanen gingen vaker op vakantie in vergelijking met 2010, maar dit heeft het hoogste record uit 2008 niet overstegen. Europeanen namen samen 414 miljoen buitenlandse vakanties, dit is een groei van 3,5%. Sinds 2008 waren de vakantie uitgaven niet meer gestegen tot in 2011, toen gaven de Europeanen maar liefst 348 biljoen Euro uit.

Uit een onderzoek is gebleken dat Europeanen een voorkeur hebben voor strandvakanties, dit segment is met 5% gegroeid. Terwijl stedentrips zelfs met 9% gegroeid zijn. Tot slot daalden de wintersportvakanties met 1% in 2011.

De Europese landen beleefde verschillende ‘ups-and-downs’ in 2011. Groot Britannië was het enige land dat vorig jaar geen groei heeft ervaren, terwijl Duitsland, Nederland, Frankrijk, Italië en Spanje 1 tot 2% gestegen zijn. Toch heeft Rusland een groei van maar liefst 13% weten te behalen en Zwisterland van 9%.

The World Travel Monitor beschreef volgens Rolf Freitag, dat Duitsland al enige jaren een verschuiving van buitenlandse vakantie naar eigen land ervaart. Dit blijkt nu echt een Duitse trend te zijn, want in 2011 zijn er zelfs 5% meer vakanties gehouden in eigen land. Ondanks dat de buitenlandse vakanties ook een stijging hadden van 4%, dit zijn 52,7 miljoen vakanties. Wel zoeken de Duitsers het steeds dichter bij huis en gaan vaker naar de omringende buurlanden. De voorkeur van Duitsers gaat als eerst uit naar Oostenrijk, gevolgd door Spanje en Italië. Andere populaire bestemmingen zijn Turkije, Frankrijk, Nederland, Griekenland en Kroatië.
IPK verwacht een kleine gemiddelde stijging van 2% in het wereldwijde toerisme in 2012, ondanks de economische recessie. In Azië wordt een stijging van 4% verwacht en in Latijns-Amerika een stijging van 6%. Europa krijgt maar met een stijging van 1% te maken en Noord-Amerika zelfs met een daling van 1%. Tevens verwacht IPK in het jaar 2012 een forse stijging van het aantal online boekingen. Consumenten zullen in 2012 meer op zoek gaan naar reisinformatie via social media en smartphones.

De trends en het gedrag van de reizigers die Rolf Freitag tijdens dit college uitlegde, vond ik erg interessant om te weten. Ook vond ik het leuk om te horen wat de toekomst in petto heeft.

Mijn Berlijn avontuur - Dag 3

Muur vol met tekeningen op de ITB Berlin

Hostel

'Vliegtuigen'

Ook deze nacht had ik weer slecht geslapen van al die sirenes en trams, die net leken op super laag vliegende vliegtuigen die voorbij het raam vlogen. Ik was blij dat dit mijn laatste nacht in dit hostel was en dat ik vanavond weer lekker in mijn eigen bed kan slapen. Na een zeer koude(!) douche liepen we naar het restaurantje van het hostel, waar Wendy met een kop koffie al op ons zat te wachten. Om een beetje warm te worden besloot ik maar een warme chocomel met slagroom te bestellen. Ik vond de slagroom zo raar smaken zonder de suiker erin, dat ik bijna een halve pot suiker erin gegooid had. Eenmaal onderweg merkte we al dat het drukker op de weg was, maar we wisten toen nog niet wat ons te wachten stond. Als we dat geweten hadden, hadden we waarschijnlijk wel een van die irritante trams genomen. Dit keer namen we de goede afslag de snelweg op, want gisteren waren we eerst helemaal binnendoor gegaan en pas vier afslagen erna de snelweg opgegaan. Hadden we dit vandaag ook maar gedaan.. We belandden meteen in een dikke file, dat van langzaam rijdend tot stilstaand ging. We hoorden veel sirenes om ons heen, dus we dachten eigenlijk dat er verderop een ongeluk was gebeurd. Geen idee of dit zo was, maar wij hebben uiteindelijk niets gezien. Gisteren hadden we over ditzelfde stuk ongeveer 45 minuten gedaan en we waren toen zelfs nog een paar keer verkeerd gereden. Maar nu waren we na drie uur lang in de file te hebben gestaan eindelijk aangekomen bij de parkeergarage van de beurs. Wat bleek nou, stond er hier ook een dikke file en de parkeergarage was vol, net als alle andere werd ons verteld. Aangezien het al bijna twaalf uur was en ik graag rond twee uur naar het vliegveld toe wou, had het weinig zin om hier nog uren te staan wachten. Joyce en Ellen bleven een nachtje langer in Berlijn en gingen vrijdag pas naar huis met de auto, zij wilden na mij hebben weggebracht graag nog Berlijn in zodat zij morgen wat vroeger konden vertrekken richting Nederland. We hadden toen dus maar besloten om meteen mij weg te brengen naar het vliegveld, dan hadden hun in de middag meer tijd om Berlijn te zien. Wendy stapte wel uit want die wilde graag nog wat stands van Zuid-Amerika zien en misschien nog een lecture volgen. De rest van de klas zou ze daar wel tegenkomen.
De weg naar het vliegveld verliep gelukkig voorspoedig, geen files dit keer. Al was het wel even zoeken welke terminal ik moest hebben bij het vliegveld, hadden we het toch gevonden. Toen was het wachten geblazen… vier en een half uur wachten tot ik zou vliegen. Ik kon pas vanaf drie uur inchecken, dus ik liep de hele tijd met mijn tas te zeulen. Toen het kwart voor 3 was besloot ik even naar de WC te gaan, om vervolgens meteen in te checken. Nou had ik dat uiteraard beter niet kunnen doen. Nadat ik terug kwam van het toilet, stonden alle rijen voor de incheck balie vol en ver daarbuiten. Blijkbaar waren er net bussen vol met scholieren afgezet. Na een uur kon ik dan eindelijk naar het restaurantje toe om mijn lunch op te eten, want wat had ik me toch een honger. Vervolgens ben ik meteen door gelopen naar de security, waar ik gefouilleerd werd. Ook toen gebeurde er weer wat vaags. De mevrouw die mij fouilleerde vroeg of ik haar recht aan wou kijken en of ik drugs had gebruikt tijdens mijn verblijf. Uiteraard antwoordde ik met nee en kreeg ik de vraag of ik soms net drugs op had of bij me had. Ook dit keer antwoordde ik met nee en moest ik haar nogmaals recht aan kijken. Gelukkig mocht ik van een andere man doorlopen naar de hal met allemaal winkels. Hier ben ik natuurlijk overal in geweest, maar heb niks leuks kunnen vinden. Toen was het alweer tijd om naar mijn gate te lopen. Dit was mijn eerste keer vliegen met Easyjet, vond het wel apart dat je hier geen TV kon kijken of radio kon luisteren, dat is bij Transavia wel even anders. De vlucht verliep voorspoedig en stond binnen ander half uur al bij de bagage hal, waarbij mijn koffer als eerste op de band kwam! Vervolgens ben ik naar de trein in de richting van Leiden centraal gelopen en heb ik mijn vriend gebeld of die me daar op kon halen. Ik had hem erg gemist en was blij hem weer te zien. Achteraf vond ik het wel jammer dat ik Berlijn zelf niet heb kunnen zien, maar het was wel een leuke ervaring! En ik kom er vast wel nog een keer..

Mijn Berlijn avontuur - Dag 2

ITB Berlin 07-03'12

Mijn moeder zegt altijd, ‘al slaap je niet dan rust je toch’. Dus na een beetje uitgerust te hebben gingen we ons maar douchen en in het restaurantje van het hostel wat koffie drinken. Wendy, die helemaal alleen in een ander hostel sliep, zou in de ochtend naar ons toe komen om naar de beurs te gaan. We hadden bij een bakker maar een broodje gehaald en gewacht tot zij aan kwam. De route naar de beurs ging best voorspoedig, in ieder geval beter dan de dag ervoor. Na wat U-turns en verkeerde afslagen kwamen we toch op de goede weg terecht waar we even in de file hebben gestaan. In de parkeerplaats moesten we allerlei rondjes naar de bovenste verdieping maken, want de rest was al vol. Eenmaal in de beurs moesten we onze tickets laten zien, maar niemand van ons had die uitgeknipt. Gelukkig waren ze zo aardig om dat voor ons te doen. En toen ging het meteen weer mis. De man die Ellen haar kaart had geknipt had de ‘scan-code’ eraf geknipt en kon hem niet meer terug vinden… Een paar trappen en bochten verder moesten we dus die kaart laten scannen, waar Ellen het hele verhaal uitlegde en gelukkig toch door mocht van deze aardige mevrouw. De beurs was echt heel groot, je had wel 28 hallen, dat is wel even wat meer dan in de Vakantiebeurs in Utrecht. We waren wel benieuwd hoe Nederland zich vertegenwoordigde op de beurs en besloten bij deze stands een kijkje te nemen. Bij de ene stand stonden er gewone, rode en groene kaasjes om te proeven en hadden we een praatje gemaakt met een vriendelijke Nederlandse meneer. 

Hollandse stand

De volgende stand vonden wij niet bijster interessant en liepen gauw door naar de laatste stand. Hier stond ook een aardige Nederlandse meneer, maar dit keer met overheerlijke dropjes waar we een hele tijd van gegeten hebben. Toen was het bijna tijd voor onze eerste lecture, helaas duurde het best wel lang voordat er plek was en we naar binnen mochten. (zie andere blog ‘Lectures ITB Berlin 2012’)

Afrika stand

Na de lectures besloten we eerst een hapje te gaan eten om vervolgens heel de wereld te zien. Sommige stands waren heel kleur- en cultuurrijk ingericht terwijl andere een saaiere uitstraling hadden. Vooral de stands in Azië en Afrika zagen er indrukwekkend uit. De Emiraten hadden zelfs een luxe vliegtuig nagebouwd, waar je door heen kon lopen.

Nagebouwd vliegtuig van de Emiraten

Aan het eind van de middag keerde we weer terug naar de auto, om vervolgens de weg terug te zoeken naar het hostel. Dit keer ging het zelfs in één keer goed! We hadden ons hostel aan Wendy laten zien en onze spullen gedropt. Vervolgens gingen we op zoek naar een leuk restaurantje om wat te drinken en te eten. Hier hebben we nacho cheese, lasagne bolognese en een bananensplit gegeten met drie verschillende drankjes voor maar 20 euro! Om tien uur liepen we weer richting huis, hopend op een betere nachtrust dan de afgelopen nacht.

Mijn Berlijn avontuur - Dag 1

Voor school moesten wij, van de e-touroperating minor, deze week naar de internationale toeristische beurs in Berlijn, de ITB. Het was niet vanuit school geregeld, dus iedereen vertrok in groepjes naar hun hostel, hotel of appartement en sommige gingen zelfs alleen. Ik vertrok met twee andere meiden uit mijn klas, die ik al tweeënhalf jaar ken. Wij vertrokken op dinsdagmorgen, terwijl andere bijvoorbeeld op maandag of woensdag pas richting Berlijn gingen. Eerst werd ik gebracht door mijn moeder naar Lisse, waar het eerste meisje Ellen woont. Daarna reden wij verder in haar auto naar Joyce, die in Haarlem bij de Hogeschool Inholland woont. Ondertussen was het al bijna half 1 en begon onze ‘roadtrip’ naar Berlijn pas echt. Volgens de routeplanner die Ellen bekeken had, zou de rit zes en half uur duren. Nou wisten wij zelf ook wel, dat wij dat nooit zouden redden en dachten wij met alle tussenstops er acht uur over te doen. Het begon meteen al goed, we hadden de eerste bocht genomen om richting Amsterdam te gaan, wanneer ik mij af vroeg waar de uitgeprinte routeplanner was. Wat bleek, Ellen had per ongeluk de terug route uitgeprint in plaats van de heen route! Maar dat hield ons niet tegen, met ons topografische geheugen wisten wij zelf ook wel dat we via Amersfoort, Apeldoorn, Hengelo/Enschede naar Duitsland moesten rijden. Gewoon de A1 volgen en er kan niets mis gaan, toch? Tot de grens ging het erg voorspoedig, gelukkig geen files onderweg en we waren nog niet gestopt. We hielden de bordjes Osnabrück en Hannover aan. Ellen vond het meteen een stuk beter rijden in Duitsland, want wat reden die 130 km/h wegen toch lekker. En Joyce lag al een hele tijd lekker op de achterbank te slapen, zij had namelijk een reispilletje op en vroeg af en toe of we nog wel goed reden.
Aangezien wij in Berlijn een milieu sticker nodig hadden, besloten wij maar eens een autogarage te vinden toen de snelweg ineens ophield. Gelukkig hadden we er al gauw een gevonden, voor maar 5 euro, en gingen we weer verder richting Osnabrück. Eenmaal bij Hannover werd het steeds drukker op de weg en veranderde de ‘130’ bordjes al gauw in ‘120’ en even later naar ‘100’ en ‘80’. Het was al rond vijf uur ’s middags dus de spits was begonnen. Toch konden we na een tijdje al gauw weer naar de ‘120’. Na een paar keer gestopt te hebben en al bijna zes uur te hebben gereden, was Ellen het een beetje zat aan het worden en daarom besloot ik te gaan rijden. Aangezien ik eerst even aan de auto wilde wennen, hadden we eerst een rondje op de parkeerplaats gemaakt voor ik de snelweg op ging. In zo een lekkere auto had ik nog nooit gereden, alleen beetje jammer dat de rugleuning niet naar voren kon waardoor ik dus zonder rugsteun moest rijden. Na een tijdje te hebben gereden, vonden we het wel tijd om wat te gaan avondeten. We lazen op een bordje dat er na 10 km een restaurant aan kwam, wat de Burger King bleek te zijn. Na een heerlijke burger en wat frietjes te hebben gegeten, vervolgde wij onze rit naar Berlijn. Gelukkig stond na Hannover, Berlijn al op de borden. Dus hoe moeilijk kon het nog zijn?

Opzoek naar het hostel

Aangezien wij geen routeplanner hadden, besloten wij bij een tankstation toch maar een kaart van Berlijn te kopen om de weg uit te stippelen. Na een half uur naar de kaart gekeken te hebben, wist niemand waar wij nou vandaan zouden komen en waar ons hostel lag. Ellen besloot even naar de wc te gaan, en Joyce en ik gingen verder zoeken op de kaart naar de ‘weichselstrasse’ waar ons hostel zou zijn. Uiteindelijk had ik hem gevonden en waren wij allemaal heel blij, maarja vanaf welke weg zouden wij eigenlijk Berlijn binnen komen? Joyce besloot dat op de achterbank uit te zoeken, terwijl Ellen aan het rijden was en ik op de borden lette. Na een tijdje gereden te hebben en wat gescheld van Joyce vanaf de achterbank, besloten we toch maar even te stoppen om samen te kijken. We kwamen toen tot de ontdekking dat we blijkbaar de ring van Berlijn verkeerd om hadden genomen! En dat we toen vlakbij de ITB beurs waren, wat niet ver van ons hostel vandaan lag. Aangezien Ellen wel de route had uitgeprint van het hostel naar de beurs, besloten we die maar andersom te lezen en te kijken op de kaart. Volgens Ellen moesten we dus rechtsaf. Op de een of andere manier vertrouwde Joyce en ik het niet zo en besloten we het maar te vragen aan iemand op de parkeerplaats, voor de zekerheid. Gelukkig kwam diegene zelf ook uit Berlijn en zei dat we juist naar links moesten. Kaart lezen kunnen we dus blijkbaar ook niet! Eenmaal de goede kant opgereden waren we in een zo komische bui dat we van elke straatnaam rare dingen aan het maken waren. Ook hadden we zelfs de Eiffeltoren gezien… Ja echt waar er staat een mini versie in Berlijn!

Berlijnse 'Eiffeltoren'

Na wat U-turns waren we eindelijk in de buurt van ons hostel en wat rijdt dat verkeer in Berlijn raar zeg. We waren er achter gekomen dat een parkeerboete maar 5 euro kostte in Duitsland en een parkeerplaats wel 2 euro per uur. Dus waarom zou je je auto dan nog daar neer zetten en niet gewoon onder een stoplicht of ergens dwars op straat? Nee, we keken na een tijdje nergens meer van op. Ook niet toen we groen licht hadden en een bocht naar links wilde maken, terwijl het hele kruispunt op ons af kwam. Het verkeer kwam zelfs van voor, rechts, links en achter ons! Dat hoort daar blijkbaar allemaal zo.

Hostel

Om tien uur in de avond waren wij eindelijk gearriveerd bij het hostel, we sliepen in stapelbedden. Erg schoon was het allemaal niet, maarja wat wil je hé voor die zeven euro per nacht? Aangezien we zo moe waren, hadden we ons omgekleed en meteen in bed gedoken om even wat bij te slapen. Althans dat dachten we. Toen eenmaal het licht uit was, begon er toch iemand te snurken en hoorde je overal sirenes, trams en ander verkeer voor bij razen. De nacht leek voor mijn gevoel wel dagen te duren.